In september 2025 werd via het wildopvangcentrum SOS Wilde Dieren en het ziektebewakingsprogramma van het Agentschap voor Natuur en Bos een dode knobbelzwaan ( Cygnus olor ) aangeleverd voor autopsie. Het dier was in verzwakte toestand binnengebracht in het opvangcentrum en overleed kort daarna. Een onderzoek naar de doodsoorzaak was dan ook aangewezen. Knobbelzwaan, Cygnus olor  (© Leni lammens) Autopsie: ernstige vermagering en opvallende letsels Het ging om een volwassen v

In het voorjaar van 2025 werd een volwassen ree ( Capreolus capreolus ) dood aangetroffen en doorgestuurd naar Wildlife Health Ghent voor autopsie via het ziektebewakingsprogramma van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB). Het dier was zeer mager en uitgedroogd, met een opvallende massa (5 x 3 cm) ter hoogte van de rechteronderkaak. Deze massa had meerdere tanden verplaatst en zichtbare botschade ( osteolyse ) veroorzaakt, samen met open zweren en ontstekingen. Er werden ge

Bosuil (c) Unsplash In april 2025 werd via de Natuurinspectie van het Agentschap voor Natuur en Bos een dode bosuil ( Strix aluco ) binnengebracht voor autopsie. Het dier werd door fietsers aangetroffen in een berm, met een opvallende lichaamshouding: de ogen wijd open, de staartveren recht omhoog en één klauw gespannen dicht geknepen. Initieel werd vergiftiging vermoed, een doodsoorzaak die helaas frequent voorkomt bij roofvogels in het wild. Tijdens de autopsie werd echter

Reebok (c) Unsplash Tijdens het voorjaar en de zomer vertonen reebokken ( Capreolus capreolus ) een uitgesproken territoriaal gedrag. Onderlinge gevechten tussen mannetjes komen dan frequent voor en kunnen leiden tot verwondingen. In sommige gevallen veroorzaken deze letsels ernstige complicaties, zoals blijkt uit twee casussen die werden gemeld via het ziektebewakingsprogramma van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB). CASUS 1 In juni 2024 werd een reebok uit de regio Gera

Tijdens een veldbezoek kwamen we een bijzonder en grimmig voorbeeld van parasitisme tegen, namelijk de relatie tussen de gewone pad ( Bufo bufo ) en de groene paddenvlieg ( Lucilia bufonivora ). Deze vlieg, die vooral in Noordwest-Europa voorkomt, heeft een levenscyclus die direct ten koste gaat van haar amfibische gastheer. Uitgebreide weefselbeschadiging ter hoogte van ogen en neusgaten, veroorzaakt door larven van de paddenvlieg die zich voeden met weefsel (c) Ellen Blomme

Vos met schurftletsels thv snuit, poten, achterhand en staartbasis (c) Naomi Terriere In februari (2024) kregen we een bijzonder geval binnen via de ziektebewaking van het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB). Een sterk verzwakte vos werd gevonden in de veranda van een woonhuis. Medewerkers van het Opvangcentrum voor Vogels en Wilde Dieren (VOC) konden het dier zonder veel moeite vangen en overbrengen naar een dierenarts. Vanwege de vergevorderde letsels werd besloten de vos

In ons onderzoek naar "Hedgehog Diphtheric Disease" maken we gebruik van egels die worden aangeleverd door verschillende opvangcentra voor vogels en wilde dieren (VOC). Deze egels zijn vaak slachtoffer geworden van ongelukken met robotmaaiers, wat pijnlijke en karakteristieke verwondingen kan veroorzaken. Het individu dat we hebben onderzocht vertoonde ook duidelijke tekenen van deze verwondingen. Een egel met loshangende huid vanwege de aanrijding door een robotmaaier. Uit o

Een steenmarter werd naar een opvangcentrum voor wilde dieren gebracht vanwege klachten van braken. Ondanks behandeling stierf het dier uiteindelijk en werd het naar ons doorverwezen voor autopsie. Het braken van voedsel kan verschillende oorzaken hebben, meestal gerelateerd aan infectieuze aandoeningen. In dit geval hebben we echter een bijzonder interessant geval gezien van een niet-infectieuze oorzaak: de megaslokdarm. Een duidelijke verwijding en overvulling van de slokda

Het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) voert in Vlaanderen een ziektebewaking bij wildlevende dieren uit. De reeën besproken in deze casus werden binnen deze ziektebewaking verzameld en aan WHG aangeboden voor autopsie. Geaspireerde L3 larven in de luchtpijp en ter hoogte van de bifurcatie van de bronchen in de longen van een ree. Cephenemyia stimulator , ook wel bekend als de reeënhorzel, is een parasitaire vlieg die voornamelijk voorkomt bij reeën ( Capreolus capreolus ) e

In het kader van een samenwerking met Natuurpunt, onderzoekt doctoraatsstudent Ellen Blomme de zorgwekkende achteruitgang van de gewone pad ( Bufo bufo ). Een cruciaal aspect van dit onderzoek richt zich op het testen van trekkende padden op paddenherpes, ook bekend als bufonid herpesvirus 1 (BfHV1). Deze virale aandoening is recentelijk ontdekt en beschreven, en is al gedocumenteerd in landen zoals Zwitserland (Origgi et al., 2018) en Duitsland (Eisenberg et al., 2021). Tijd

Een Europese buizerd ( Buteo buteo ) die verdacht werd van vergiftiging, werd bij ons binnengebracht voor autopsie. Het dier werd gevonden naast duiven kadavers die waren behandeld met een blauwe gifstof, wat suggereerde dat de buizerd de bewerkte duiven had aangevreten. De met blauwe gifstof bewerkte duivenkarkassen. Op de klauwen van de buizerd is ook een blauwe kleurstof te zien. De buizerd vertoonde verschillende typische symptomen van vergiftiging door acetylcholine-este

Een dood aangetroffen Europese buizerd ( Buteo buteo ), verdacht van vergiftiging, werd voor autopsie aangeboden. Naast de verdenking van opzettelijke vergiftiging, vertoonde het dier opmerkelijke letsels op de tong, die onze interesse wekten voor nader histopathologisch onderzoek. De tong vertoont van tongbasis (A) tot tongpunt (B) verschillende aan elkaar grenzende letsels gekenmerkt door een wit-beige kleur en verheven tongoppervlak. Microscopische analyse van het tongweef

Het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) voert in Vlaanderen een ziektebewaking bij wildlevende dieren uit. Een ree ( Capreolus capreolus ) die in deze ziektebewaking werd ingezameld, werd bij WHG aangeboden voor autopsie. Het dier, mogelijk drachtig, werd zonder uitwendige letsels aangetroffen langs een wandelpad. Tijdens het ontleden van het karkas werden verschillende subcutane bloedingen opgemerkt ter hoogte van de flanken, wat wijst op een aanrijding. Het is niet ongebrui

De Hubertus Vereniging Vlaanderen meldde een opmerkelijk verhoogd aantal dood gevonden hazen aan Wildlife Health Ghent. Wij deden een autopsie op één haas en vonden de welgekende bacterie Francisella tularensis die tularemie veroorzaakt bij dier en mens. Er is waakzaamheid geboden bij de omgang met wilde hazen! Europese haas (Lepus europaeus) (c) Unsplash Jagers vonden op korte tijd heel wat dode hazen in een Oost-Vlaams jachtgebied. Een lijkschouwing uitgevoerd

Het gaat niet goed met de Belgische egels. Zowel in Vlaanderen als in Wallonië woekert er sinds enkele jaren een mysterieuze huidaandoening,

Het usutuvirus, die massale sterfte bij merels veroorzaakt, is terug in Vlaanderen.

Tegenslag voor de Leuvense oehoefamilie. Enkele maanden geleden bleven drie oehoejongen verweest achter. Hun moedervogel verdween van het toneel en hun vadervogel werd dood teruggevonden. Het team van Wildlife Health Ghent onderzocht de vadervogel en ging op zoek naar een doodsoorzaak. Euraziatische oehoe (Bubo bubo) (C) Unsplash Een lijkschouwing bracht duidelijkheid. Op lever en milt waren verschillende witte puntjes te zien die wezen in de richting van een infecti

Roofvogels in België vallen ten prooi aan illegale vergiftiging.